Το...δέσιμο στα κάγκελα του κρεβατιού πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα πάντα με τον ασθενή, αφού πρώτα τον οδήγησαν στον αξονικό τομογράφο, φοβούμενοι μήπως το χτύπημα επέφερε κάποια βλάβη στην κρανιοεγκεφαλική χώρα. Έπειτα τον οδήγησαν πίσω, στο δωμάτιο νοσηλείας και του έδεσαν τα χέρια, προκειμένου να μην ξαναπέσει.
Ο ασθενής, όπως είπε, φώναζε όλη τη νύχτα να τον λύσουν, μιας και είχε σώας τας φρένας και ταλαιπωρήθηκε, όπως δήλωσε, όντας καρδιακός και με δυσκολία στην αναπνοή. Μάλιστα, κάποιοι από το προσωπικό του Νοσοκομείου γελούσαν με τις συνεχείς ικεσίες του να τον λύσουν, αγνοώντας, όπως είπε, τις εκκλήσεις του!
Το περιστατικό συνέβη αργά το βράδυ της Τρίτης 28 Ιουλίου προς ξημέρωμα Τετάρτης 29 Ιουλίου.
Συγγενικό πρόσωπο του ασθενούς που ρώτησε το νοσηλευτικό προσωπικό, για ποιον λόγο προχώρησαν σε αυτή την ενέργεια, πήρε την απάντηση πως αυτό...συνηθίζεται(!) , σε ασθενείς που κινδυνεύουν να χτυπήσουν από πτώσεις και πως ο ίδιος ο ασθενής έβρισε τις νοσηλεύτριες. Επίσης, σε ερώτηση του συγγενούς , γιατί δεν τηλεφώνησαν ώστε να έρθει κάποιος δικός του, απάντησαν πως αυτό δεν το έκαναν εκ πεποιθήσεως, για να μην τρομοκρατήσουν τα συγγενικά του πρόσωπα, διότι ήταν αργά!
Το περιστατικό επιβεβαιώθηκε και από έτερο ασθενή, που νοσηλευόταν στον ίδιο θάλαμο, ο οποίος ζήτησε να μεταφερθεί σε άλλον, γιατί δεν άντεχε, όπως ο ίδιος δήλωσε, τις φωνές του ...δεμένου με ιμάντες, ασθενούς!
Το προσωπικό του Νοσκοκομείου Σερρών δεν επαρκεί για τόσους ασθενείς, λένε οι νοσηλεύτριες. Το γεγονός, όμως, ότι ασθενείς που πέφτουν από τα κρεβάτια, λόγω έλλειψης συνοδού, κινδυνεύουν να πεθάνουν δεμένοι, υπερβαίνει κάθε λογική και ,σίγουρα, δεν θα θέλαμε να συμβεί σε κανέναν από εμάς ή σε κάποιο δικό μας πρόσωπο.
Υ.Γ. Τα στοιχεία του ασθενούς για όποιον ενδιαφέρεται, βρίσκονται στη διάθεση του blog.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου