«Η φτώχεια δημιουργεί κλέφτες, όπως η αγάπη δημιουργεί ποιητές» Ινδική Παροιμία
Η μίμηση, λένε, είναι
η ειλικρινέστερη μορφή κολακείας (Κόλτον). Η αντιγραφή, όμως, είναι καθαρή κλεψιά. Ή και ζήλεια…
Ειρήσθω εν παρόδω ότι στην τέχνη, δεν υπάρχει παρθενογέννεση.
Αλλά στην δημιουργία , παίρνεις απλώς το
ερέθισμα για να κάνεις κάτι νέο. Και αυτό, βέβαια, δεν είναι κανόνας, αφού οι
ταλαντούχοι άνθρωποι καινοτομούν , μιας και αυτό είναι κάτι που τους δόθηκε ως
δώρο, από τη Φύση ή από τον Πλάστη τους.
Αν, τελικά, επιλέξεις να είσαι αντιγραφέας, δεν πρόκειται να είσαι εσύ αλλά κάποιος άλλος μέσα στο έργο σου.
Έτσι, αυτό που αποδεικνύεις περίτρανα,
είναι η ανεπάρκειά σου!
Η ποίηση, η ζωγραφική και κάθε άλλη μορφή τέχνης, δείχνουν
να επηρεάζονται από καλλιτεχνικά
ρεύματα, ανάλογα της κάθε εποχής. «Πατούν»,
επίσης, απαλά, δίχως να προσβάλλουν,
δίχως να ανοίγουν πόρτες βίαια. Κοιτούν διακριτικά και συλλαμβάνουν το λουλούδι
που βρίσκεται στο «βάζο της ψυχής» εκείνου που τους εμπνέει…
Και το κάνουν σημείο αναφοράς. «Πλέκουν» γύρω του ιστούς, «χαράσσουν» νέους δρόμους, νέα
μονοπάτια. Αυτός είναι ο σκοπός της τέχνης και της δημιουργίας, άλλωστε. Να ανοίγει αυτούς, τους νέους δρόμους και να κάνει πάντοτε ένα βήμα μπρος! Τελικά,
ο θεατής φτάνει να μην μπορεί να διακρίνει το λουλούδι που «κλάπηκε» ,από το βάζο κάποιου άλλου δημιουργού, αφού «χάνεται» σ΄αυτούς τους νέους
δρόμους.
Αν , όμως, αλλάξω απλώς το χρώμα σε ένα έπιπλο που
δημιούργησε άλλος , αν αντικαταστήσω τις λέξεις
με συνώνυμες σε ένα ποίημα και
το παρουσιάσω ως δικό μου, αυτό, όχι μόνο δεν με κάνει δημιουργό, αλλά με
κατατάσσει στους κόλπους των ανοήτων και των κουτοπόνηρων !
«Ου κλέψεις λοιπόν»! Δημιούργησε! Αν φυσικά, μπορείς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου