Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΩΤΟΥ

Γράφει η Νάσια Δεληγιάννη





Πέρασε ανεπιστρεπτί η εποχή ,που η φιγούρα του ασπροντυμένου πλανόδιου πωλητή,  τριγύριζε με το καρότσι του στις γειτονιές της πόλης. Εκεί που  όλοι τον περίμεναν με αγωνία,  για να απολαύσουν τη δροσερή νοστιμιά του παγωτού.
Πότε, όμως, γεννήθηκε το παγωτό; Ποιος είχε την ιδέα, που έμελλε να κατακτήσει τις καρδιές μικρών και μεγάλων και να γίνει συνώνυμο με τα Καλοκαίρια της ζωής μας;
                                                                   

Το καροτσάκι της ΚΡΙ ΚΡΙ

Οι Βρετανοί ισχυρίζονται, πως την "μαγική" συνταγή, ανακάλυψε ένας μάγειρας στην αυλή του Καρόλου  Α΄ και προκάλεσε τόσο μεγάλο ενθουσιασμό με την ανακάλυψή του αυτή, ώστε μέχρι τον θάνατο του μονάρχη, εισέπραττε 500 λίρες μηνιαίως προκειμένου να την κρατά μυστική.
Κάποιες τελευταίες μελέτες, όμως, καταρρίπτουν αυτόν τον ισχυρισμό των Βρετανών και μας κατευθύνουν προς την Γαλλία.
Σε πολλές περιοχές του κόσμου η ανάγκη για ανακούφιση από  τη ζέστη του Καλοκαιριού ανάγκαζε τους  άρχοντες να ξοδεύουν  ολόκληρες περιουσίες προκειμένου να  προμηθεύονται  πάγο και χιόνι από τα ψηλά βουνά. Οι πρώτες γραπτές αναφορές προέρχονται από την Κίνα του 600 π.Χ.Εκεί, ανακάτευαν χιόνι με γάλα και βρασμένο ρύζι, και διατηρούσαν τον πάγο σε αποθήκες, τις οποίες έχτιζαν γι αυτόν τον σκοπό .  Στη Ρώμη οι αυτοκράτορες έφερναν μεγάλου μεγέθους κομμάτια πάγου από τις Αλπεις   καλυμμένα με άχυρο για να παγώνουν το κρασί τους·.
Ο  πρώτος  που δοκίμασε ένα μείγμα από χιόνι, μέλι και πολτό φρούτων  στη Δύση, ήταν ο Νέρωνας .Η συνταγή αυτή , δεν βρέθηκε ποτέ. Αργότερα οι Αραβες γύρω στα 800 μ.Χ. ,  κατέλαβαν τη Σικελία και έφεραν μαζί τους διάφορα σιρόπια . Οι κάτοικοι του νησιού ,  τα χρησιμοποίησαν και δημιούργησαν έτσι  αυτό που σήμερα ονομάζουμε γρανίτα, ανακατεύοντας χυμούς και κομμάτια φρούτων με χιόνι από την Αίτνα. 
 Υπάρχει πάντως και μια θεωρία που τελευταία τείνει να εξαφανιστεί . Αυτή ισχυρίζεται πως  την ιδέα για τα παγωτά έφερε από την Κίνα τον 13ο αιώνα ο Μάρκο Πόλο. Πολλοί περιηγητές του 16ου αιώνα πάλι μνημονεύουν ότι στο σαράι του σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης υπήρχαν αποθήκες πάντα γεμάτες με χιόνι για το αραίωμα των σερμπετιών.
 Τελικάμ όπως όλα δείχνουν, κάπου στις αρχές του 17ου αιώνα , οι Ιταλοί κατέληξαν σε αυτό που ονομάζουμε σήμερα γρανίτα.

Αρχικά η τιμή τους ήταν απαγορευτική για τους κοινούς θνητούς. Μερικές δεκαετίες όμως αργότερα η συντεχνία των λεμοναδοποιών παρασκεύαζε καθημερινά «αρωματικό χιόνι» και το μοίραζε στα cafe των Παρισίων. Οι Γάλλοι όμως καινοτόμησαν  βάζοντας  τη δική τους πινελιά. Πρόσθεσαν  ασπράδι αβγού, για να γεννηθεί το σορμπέ, το οποίο πάγωνε συνήθως σε καλούπια σχήματος φρούτων. 
Τα παγωτά πήραν τα πρωτεία από τις γρανίτες κάπου στα τέλη του 18ου αιώνα, στις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Τζορτζ Ουάσιγκτον ενθάρρυνε τους μαγείρους του να ανακαλύπτουν νέες συνταγές παγωτού ενώ ο διάδοχός του Τόμας Τζέφερσον συνήθιζε να προσφέρει στους καλεσμένους του την «ομελέτα-έκπληξη», ψητό παγωτό με μπόλικο σιρόπι. 
Την πρώτη  παγωτομηχανή η οποία ήταν χειροκίνητη, την δημιούργησε μια νοικοκυρά από το Νιου Τζέρσεϊ το 1843.  Η τεράστια ζήτηση του παγωτού,  ώθησε το 1851 τον Τζέικομπ Φάζελ να ιδρύσει στη Βαλτιμόρη την πρώτη βιομηχανία παγωτού ενώ αργότερα , ένας σύριος μετανάστης στο Σεντ Λούις,ο  Ερνεστ Χάμγουι, έφτιαξε  το 1904 τον πρώτο πύραυλο της ιστορίας , το χωνάκι,  εκτοξεύοντας τις πωλήσεις σε δυσθεώρητα ύψη. 
΄Στις Σέρρες, το παγωτό είχε κάθε Καλοκαίρι την τιμητική του. Το καροτσάκι της ΚΡΙ ΚΡΙ κυκλοφορούσε στην πόλη και το παγωτό κασσάτο ήταν το αγαπημένο παγωτό των Σερραίων . Έτσι, το 1954, ο Γιώργος Τσινάβος, ανοίγει την ομώνυμη βιομηχανία, που έμελλε να κατακτήσει όχι μόνο τους ντόπιους αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα και να φτάσει στο σημείο, σήμερα, με τον Παναγιώτη Τσινάβο στο τιμόνι, να εξάγει τα προΙόντα της σε πολλές περιοχές του πλανήτη!
Το Καλοκαίρι, είναι κοντά. Παρά τις έντονες βροχοπτώσεις, τι θα λέγατε για μια δροσερή απόλαυση; 
                                                                     

2014: Γιορτή για τα 60 χρόνια της ΚΡΙ ΚΡΙ