Γράφει, η Νάσια Δεληγιάννη
Τα επτά εκατομμύρια ευρώ που επρόκειτο να μοιράσει ,έγιναν εννέα, μετά και το τελευταίο τζακ ποτ, καθώς κανείς δεν κατάφερε να...μαντέψει το τυχερό εξάρι.
"Ουρές" από κόσμο σχηματίζονται αυτές τις ημέρες έξω από τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ. Άνθρωποι που κυνηγούν την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον μιας και τα χρήματα είναι η κινητήριος δύναμη που "γυρίζει τον τροχό" της ζωής μας .
Κάποιοι συμπολίτες μας,όμως, δύο στον αριθμό, φαίνεται πως πήραν μια "γερή δόση " τύχης, αφού "έπιασαν" το πεντάρι και πήραν από 64.000 ευρώ! Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο στον καιρό της κρίσης, αφού ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος, ίσως χρειαστεί να δουλέψει πάνω από μια πενταετία για να αμειφθεί με ανάλογα χρήματα. Αν , βέβαια, σταθεί τυχερός και βρει δουλειά...
"Κάποτε", λένε οι παλαιότεροι, "επιλέγαμε δουλειές και τώρα παρακαλάμε για ένα κομμάτι ψωμί" και ευθύς αμέσως μου έρχεται στο νου, το καταπληκτικό εκείνο τραγούδι των αδελφών Κατσιμίχα που αποδείχτηκε προφητικό.
Ίσως να σκεφτείτε πως αυτή η αντιμετώπιση προς τον εργαζόμενο υπήρχε από παλιά, όμως τώρα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα ,και αυτό, είναι γνωστό τοις πάσι. Νέοι επιστήμονες με πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά και 5-6 ξένες γλώσσες , ως εφόδιο, το πολύ πολύ να καταφέρουν , στην πλειονότητά τους, να εργαστούν σε δουλειές που δεν έχουν καμμία σχέση με την επιστήμη τους. Γι αυτόν τον λόγο και η μαζική τους έξοδος προς τις άλλες χώρες του κόσμου , στην αναζήτηση της ελπίδας μιας καλύτερης ζωής, κάτι που στην Ψωροκώσταινα, μοιάζει πλέον, φρούδα ελπίδα!
Τι είπατε; Α, ναι! Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, έστω και αν είναι φρούδα. Αυτή, άλλωστε, μας κρατά στη ζωή. Άντε, και...καλή μας επιτυχία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου