Όλοι έχουμε δει αδέσποτους σκύλους να τριγυρνούν από γειτονιά σε γειτονιά αναζητώντας λίγο φαγητό, λίγο νερό και, ίσως, ένα ανθρώπινο χάδι.
Είναι οι "αλήτες", που δεν τους έλαχε παρά να εισπράττουν οργισμένες αντιδράσεις λες και φταίνε οι ίδιοι, που βρέθηκαν στον δρόμο...
Κοιμούνται όπου βρουν. Μπροστά στην πόρτα ενός καταστήματος, πάνω στα πλαστικά χαλιά, που, εμείς, σκουπίζουμε τα πόδια μας, ανάμεσα σε χόρτα τον Χειμώνα, προσπαθώντας να ζεσταθούν από το τσουχτερό κρύο.
Τους συναντάς έξω από έναν φούρνο το πρωί, να περιμένουν μήπως κάποιος τους ρίξει κάτι να ξεγελάσουν την πείνα τους. Άλλοτε σε ομάδες, μικρές κοινωνίες, βολτάρουν ανάμεσα στο ανθρώπινο πλήθος και γίνονται "ένα" με το σύνολο.
Κρατούν συντροφιά σε αστέγους, άστεγοι κι αυτοί, ακολουθούν την κοινή τους μοίρα...
Όποιος δεν έχει ζήσει με ένα από αυτά τα αθώα πλάσματα του Θεού, δεν γνωρίζει πως κι εκείνα έχουν αισθήματα. Πονούν, χαίρονται, λυπούνται,ονειρεύονται και...καταλαβαίνουν τόσα πολλά!!!
Ας τους δώσουμε λίγη από την αγάπη μας! Ειλικρινά, το αξίζουν με το παραπάνω!
 |
| Bijou |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου